Oxymetholone – Anapolon

2-hydroxymethylene-17a-methyl- dihydrotestosterone
17beta-hydroxy-2-[hydroxymethylene]-17-methyl-5alpha-androstan-3-one

Dostępność: dobra
Podrabiany: średnio
Dla kobiet: nie nadaje się
Dla początkujących: nie nadaje się
Dawkowanie:  mężczyźni średnio 50-150 mg dziennie, maksimum 300 mg dziennie (zawodowcy)
Skutki uboczne: zależne od dawkowania – średnie lub poważne
Zastosowanie: masa słabszej jakości, siła
Okres półtrwania:  brakuje solidnych danych; od kilku do kilkunastu godzin
Typowa długość cyklu: 6-8 tygodni
Aromatyzacja: pośrednio działa na receptory estrogenowe

Oxymetholone to klasyczny anaboliczno-androgenny preparat będący w powszechnym użyciu w klubach jak i w klinikach. W odróżnieniu od trenbolonu czy boldenonu jest zupełnie oficjalnie w obrocie od kilkudziesięciu lat, został opisany po raz pierwszy w 1959 roku [1]. Jest używany do leczenia anemii, ponieważ zwiększa ilość czerwonych krwinek. Anapolon uchodzi za jeden z najsilniejszych środków w obrocie. Jego siła niestety może zawodzić przez preparaty z czarnego rynku, nie zawierające właściwej dawki substancji aktywnej (tak samo może być np. z metanabolem czy winstrolem).

Oxymetholone to jeden z niewielu preparatów, który mimo, iż jest pochodną DHT nie należy do SAA tzw. jakościowych. Winstrol, oxandrolone, masteron, furazabol czy androisoxazol – uchodzą za budujące powoli masę, ale za to poprawiające definicję, ułatwiające pozbywanie się tkanki tłuszczowej. Tymczasem oxymetholone to turbo-metanabol – czyli dużo masy, kiepskiej jakości, ogromna ilość wody w ciele. Ceną za to może być ginekomastia oraz rosnące otłuszczenie. Co ciekawe, jako pochodna DHT oxymetholone NIE aromatyzuje. Zaczęto doszukiwać się nawet jego właściwości w oddziaływaniu na progesteron, ale badania tego nie potwierdziły [1]. Zapewne oxymetholone musi w jakiś sposób aktywować receptory estrogenowe i tu się kryje tajemnica. W przypadku methandriolu (który jest drugim wyjątkiem od reguły) – tajemnica tkwi w związku, który powstaje z niego czyli metylowany testosteron. Z kolei methyldihydroboldenone, lepiej znany jako M1T, wykazuje aktywność progesteronową.

Oxymetholone może poprawiać wrażliwość insulinową [9].

Oxymetholone to jedyny preparat, którego dawkowanie i cykle lecznicze mogą być prowadzone w większych dawkach niż dopingowe. W dopingu z reguły nie przekracza się 150-200 mg dziennie, a w medycynie sugerowane dawkowanie to 1-5 mg na kilogram masy ciała. Mało tego, określono minimalną długość terapii na 3-6 miesięcy. Osobom, które znają ten preparat podobne sugestie powinny zjeżyć włosy. 500 mg to zabójcza dawka anapolonu.

Jakby tego było mało, istnieje wiele obserwacji, które mówią o tym, iż podobne rady wcielono w życie.

Badanie nr 1 – pacjenci hemodializowani vs 24 tygodnie po 100 mg oxymetholonu dziennie [3]!

Wg np. „czarnej księgi” prof. Schmitta oraz dra Kiesbauera – zawodowcy stosują oxymetholone w dawce 50-300 mg dziennie. Należy uwzględnić, że wyczynowi kulturyści z grupy ekstremalnej są to osoby niejednokrotnie ważące 110-140 kg. Dawka każdego środka powinna być dobierana wg masy.  Tymczasem, w cytowanym badaniu, ciężko chorym ludziom wymagającym hemodializy (oczyszczania krwi) i dodatkowo ważącym 55,7±8,3 kg w grupie anapolonu oraz 57,5±8,6 kg w grupie placebo (po 24 tygodniach) podawano aż 100 mg anapolonu dziennie! Badanie było prowadzone w Tajlandii, a wyniki opublikowano w roku 2012. Co najgorsze, wspomnianym pacjentom podawano oxymetholone w dawce godnej ciężarowca 2 x 50 mg dziennie (to bardzo dużo), a najbardziej szokuje fakt, iż eksperyment trwał aż 24 tygodnie. W większości podziemnych poradników dotyczących SAA sugeruje się cykle trwające na anapolonie – 4-6 tygodni. Efekty?

• Grupa: ANAPOLONU MIĘŚNIE + 3,2 kg (w tym większość to retencja wody, nie czyste mięśnie), dodatkowo odnotowano spadek tkanki tłuszczowej o 1,7 kg.
• Grupa PLACEBO: wzrost o 0,7 kg mięśni oraz spadek o 400 g tłuszczu.

Najbardziej szokujące są wyniki badań wątroby: w grupie oxymetholonu ALAT/ALT (Aminotransferaza alaninowa) wzrósł średnio o 55,5 jednostek (IU), aspAT/AST (Aminotransferaza asparaginianowa) wzrósł średnio o 31,7 jednostek (IU).

Z badaniem można się zapoznać tutaj: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3562853/

Badanie nr 2: „6 lat na anapolonie”

14 letniej, japońskiej dziewczynce przez 6 lat (słownie: sześć!) podawano jeden z najbardziej toksycznych sterydów anabolicznych, czyli oxymetholone (terapia aplastycznej anemii). Aby zobrazować o czym mówię – przeciętny bywalec siłowni boi się brać anapolon przez 6 tygodni, a co dopiero mówić o sześciu latach! We wspomnianym eksperymencie dawkowanie wynosiło: 30 mg dziennie, przez 6 lat! Po sześcioletniej kuracji anapolonem stwierdzono normalną pracę wątroby! Dopiero tomografia i ultrasonografia wykazały niewielkie zmiany na wątrobie. Były to gruczolaki wątroby [4].

Badanie nr 3: „3 lata na anapolonie”

Kolejnej kobiecie przez 3 lata podawano 60 mg oxymetholonu dziennie. Dopiero po takim czasie zachorowała z powodu guzów wątroby [5].

Badanie nr 4: „Mężczyzna w wieku 41 lat,  brał środki dopingujące przez 15 lat, w tym oxymetholone”

Do szpitala został przyjęty 41 letni zawodnik, który stosował doping przez 15 lat (w tym jeden z najbardziej toksycznych środków – oxymetholone). Co bardzo istotne – ten człowiek rzucił palenie dopiero 3 lata wcześniej. Doznał zawału mięśnia sercowego oraz zawału nerki. Po krótkim pobycie w szpitalu został wypisany do domu [6].

Badanie nr 5: „czerwienica i zawał nerki po anapolonie”

40 letni pacjent z nieznaną historią medyczną zgłosił się do oddziału ratunkowego z silnym bólem w prawej, dolnej części pleców. Mężczyzna odczuwał ostry ból na 24 h przed przyjęciem na oddział. Poza tym nic mu nie dolegało. Był to amatorski ciężarowiec i nie zgłaszał, by brał jakieś niedozwolone środki. Zupełnie co innego powiedziały wyniki jego badań: hemoglobina 17,9 g/dl, hematokryt 52%, kreatynina 1,57 mg/dl. Przy użyciu tomografii komputerowej w prawej nerce zidentyfikowano pole typowe dla zawału nerki. Mężczyźnie zbadano szpik kostny, nie znajdując tam żadnych anomalii – jedynie nieznaczne zwiększenie liczby komórek. Poziom epo wynosił 5,1 mU/ml. W końcu okazało się, iż mężczyzna stosował anapolon, rzekomo 50 mg dziennie przez ostatnie 3 miesiące, aż do 2 dni zanim trafił do szpitala. Stosował SAA także przez 6 miesięcy 4 lata wcześniej [8].

Zawał nerki to rzadkie schorzenie i zwykle występuje wtórnie do choroby zakrzepowo-zatorowej. Prawdopodobnie anapolon wywołał taki efekt poprzez mechanizm zwiększania lepkości osocza krwi z powodu wysokiego hematokrytu (co przypominało czerwienicę prawdziwą), zwiększenie ilości czynników prozakrzepowych zaowocowało zawałem nerki.

Badanie 6: „anapolon 2 x 50 mg dziennie przez 6 miesięcy dla osób ważących nieco ponad 60 kg”

6 miesięcy, 24 pacjentów, jednym dawano 2 x 50 mg oxymetholonu dziennie oraz rHuEPO (słynny środek dopingowy, erytropoetyna) – grupa liczyła 11 osób. Druga grupa (13 osób) dostawała rHuEPO i placebo. Najbardziej szokujący jest fakt, iż doping EPO uznano za placebo! Po 6 miesiącach w grupie anapolonu hematokryt wzrósł o 38,1 ± 1,0% zaś hemoglobina o 32,8 ± 0,9%; odpowiednio 12,9 ± 0,3 g/dl oraz 11,0 ± 0,3 g/dl. Masa ciała wzrosła z 63,82 ± 2,71 kg do 67,02 ± 3,26 kg. Odnotowano wzrost enzymów wątrobowych [7].

Jak widać, anapolon nie jest może tak groźny, jak go malują, ale należy podejść do tego preparatu z należytym respektem.

Typowe środki stosowane razem z anapolonem

1. testosteron 300-700 mg tygodniowo np. enanthate,
2. nandrolone 300-500 mg tygodniowo,
3. primobolan 300-800 mg tygodniowo.

Typowe skutki uboczne stosowania anapolonu:

• toksyczność dla wątroby, uzależniona od długości cyklu i dawki, przy długotrwałej ekspozycji możliwe gruczolaki i nowotwory wątroby, anapolon jest kancerogenem,
• silne działanie estrogenne, o mechanizmie pośrednim,
• działanie prozakrzepowe, silny wzrost hematokrytu i hemoglobiny, możliwe zakrzepy, zatory i zawały,
• zmiana profilu lipidowego krwi, wzrost LDL, spadek HDL, bardzo silna supresja HDL!
• wpływ na ciśnienie krwi,
• zwiększenie się hematokrytu; uwaga: zjawisko o wiele bardziej nasilone u mężczyzn w wieku powyżej 60 lat,
• ginekomastia, zmiany w piersiach,
• zahamowanie produkcji testosteronu w jądrach, zablokowanie osi HPTA, wpływ na LH i FSH,
• zwiększenie wagi ciała (bardzo duże zatrzymywanie wody),
• bezpłodność czasowa lub trwała,
• trądzik, tłusta cera,
• wypadanie włosów, łysienie.

Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek  informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.

Referencje:

1. William Llewellyn’s „ANABOLICS 9-th edition”.
2. https://www.drugs.com/ppa/oxymetholone.html
3. Clin J Am Soc Nephrol. 2013 Feb 7; 8(2): “Effect of Oral Anabolic Steroid on Muscle Strength and Muscle Growth in Hemodialysis Patients” http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3562853/
4. “Multiple hepatic adenomas caused by long-term administration of androgenic steroids for aplastic anemia in association with familial adenomatous polyposis.” http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10905366
5. Hepatocellular carcinoma associated with anabolic steroid therapy: report of a case and review of the Japanese literature. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8726841
6. Acute myocardial infarction and renal infarction in a bodybuilder using anabolic steroids. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20935436
7. Int J Clin Pharmacol Ther. 2010 Dec;48(12):803-13. The efficacy of oxymetholone in combination with erythropoietin on hematologic parameters and muscle mass in CAPD patients. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21084036
8. Polycythemia and renal infarction in a bodybuilder E. Ammatuna, M.R. Nijziel http://qjmed.oxfordjournals.org/content/107/8/661.long
9. Clin Nephrol. 2009 Apr;71(4):413-22. Oxymetholone ameliorates insulin sensitivity in maintenance hemodialysis patients: a randomized controlled trial. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19356374