Finasteryd np. Propecia, Proscar, Androster, Finahit, Symasteride, Finaran, Finpros
N-tert-Butyl-3-oxo-4-aza-5α-androst-1-ene-17β-carboxamide
Dostępność: dobra
Podrabiany: rzadko
Dla kobiet: raczej nie, ze względu na skutki uboczne
Dla początkujących: tak
Dawkowanie: 1 mg dziennie (w badaniach często 5 mg dziennie)
Skutki uboczne: średnie lub ciężkie
Okres półtrwania: 5-6 h [1]
Aktywność środka: ~ 24 h [1]
Typowa długość cyklu: kilka tygodni
Zastosowanie: zapobieganie łysieniu i zmianom w prostacie oraz nadmiernemu owłosieniu u kobiet oraz dorastających dziewczynek [14]
Aromatyzacja: nie, ale pośrednio może zwiększać ilość estradiolu
Sposób podawania: np. tabletki po 1 lub 5 mg
Wpływ na receptory β1: nie
Wpływ na receptory β2: nie
Wpływ na receptory β3: nie
Wpływ na receptory 5-HT: brak
Wpływ na układ HPTA: niewielki
Wpływ na prostatę: tak, ochronny
Wpływ na wątrobę: niewielki, może być groźny u osób z chorobami wątroby
Wpływ na oś GH-IGF-1: nie
Dawka śmiertelna: 400 lub 1000 mg/kg masy ciała (samice i samce szczura) [15]
Wprowadzenie – charakterystyka finasterydu
Finasteryd – to syntetyczny związek 4-azasteroidowy, będący swoistym kompetycyjnym inhibitorem 5-α-reduktazy steroidowej typu II (za chwilę wyjaśnię, jakie to będzie miało znaczenie praktyczne). W kulturystyce proscar znajduje swoje zastosowanie w przeciwdziałaniu łysieniu oraz zmianom w gruczole krokowym, występującym przy kuracji ponadfizjologicznymi dawkami np. testosteronu.
Finasteryd w 39% wydala się z moczem a w 59% z kałem. Maksymalne stężenie w osoczu lek uzyskuje po 2 h. W 93% wiąże się z białkami osocza [15].
Główne szlaki przemian wyglądają następująco:
Androstendion => CYP 19 => estron
Testosteron => CYP19 => estradiol (E2)
Testosteron => 5α-reduktaza => androstanolon (5α-DHT lub DHT, dihydrotestosteron) [4]
Możliwe jest też powstanie DHT z androstandionu:
Androstandion => 17B-HSD => androstanolon (5α-DHT lub DHT, dihydrotestosteron) [4]
5α-reduktaza posiada dwa typy:
- Typ I występuje głównie na skórze, w tym głowy (w gruczołach łojowych) i wątrobie („Typ 1 został zidentyfikowany dzięki metodom immunohistochemicznym: w skórze poza narządami płciowymi, w wątrobie, w gruczołach łojowych, naskórku, gruczołach potowych, mieszkach włosowych, komórkach śródbłonka małych naczyń oraz komórkach Schwanna zmielinizowanych nerwów skórnych) [4]. Typ I odpowiada za 1/3 krążącego DHT,
- Typ II – znajduje się w prostacie, pęcherzykach nasiennych, najądrzu, mieszkach włosowych oraz w wątrobie (przyczynia się do powstawania 2/3 krążącego DHT) [3].
Łysienie androgenowe dotyka bardzo często osoby sięgające po sterydy anaboliczno-androgenne – szczególnie pochodne DHT. Jedna z teorii mówi o tym, iż dzieje się tak wskutek miniaturyzacji mieszków włosowych.
Do środków, które mogą mieć wpływ na łysienie należą:
- trenbolone,
- anadrol, anapolon (oxymetholone),
- metanabol,
- masteron,
- halotestin (fluoxymesterone),
- primobolan,
- proviron.
W mniejszym stopniu:
- testosteron i jego różne rodzaje (np. sustanon/omnadren, enanthate),
- oral-turinabol,
- boldenone,
- nandrolone.
Do złych informacji należy fakt, iż wspomniany efekt jest indywidualny, możesz mieć problem z wypadaniem włosów nawet przy niewielkim „wspomaganiu” farmakologicznym (300-400 mg testosteronu na tydzień) lub przy środku, który jest względnie bezpieczny dla włosów. Druga zła informacja to fakt, iż wiele SAA nie podlega wpływowi finasterydu (np. dihydroboldenone, norclostebol acetate, oxymetholone, stenbolone, czyste DHT, mibolerone, dihydromethyltrienolone i inne) [9].
Finasteryd – badania naukowe
Dostępne są dwa leki będące kompetencyjnymi inhibitorami tego enzymu: finasteryd (hamuje 5α-reduktazę typu 2) oraz dutasteryd (hamuje 5α-reduktazę typu 1 i 2). Obydwa przyczyniają się do nasilenia apoptozy komórek stercza [26]. Stosowanie finasterydu prowadzi do zmniejszenia stężenia DHT w surowicy i w sterczu o odpowiednio 70 i 85%, zaś w toku leczenia dutasterydem stężenie DHT w surowicy i w sterczu zmniejsza się o 95% [8].
W kolejnym z badań z 2012 roku [5] porównano finasteryd – PROPECIA z palmą sabałową. 100 pacjentów, mężczyzn ze zdiagnozowanym syndromem AGA (męskie łysienie typu androgenowego). Jedna grupa dostawała 320 mg ekstraktu palmy sabałowej dziennie, przez 2 lata, druga 1 mg finasterydu dziennie – w tym samym okresie. W celu oszacowania skuteczności terapii wykonano zdjęcia na początku oraz na końcu okresu. U 38% pacjentów z grupy 320 mg palmy stwierdzono zwiększenie przyrostu włosów, podczas gdy w grupie finasterydu u 68%. Finasteryd był skuteczniejszy u ponad 60% mężczyzn (33 z 50; 66%) z poziomem II i III łysienia. W kolejnym z badań [6] finasteryd sprawdził się na poziomie doskonałym lub dobrym u 22 z 37 mężczyzn (59,5% pacjentów).
W jednym z badań, 5 mg finasterydu dziennie w ciągu 3 miesięcy miało następujący wpływ na profil hormonalny 16 mężczyzn [12]:
- wzrosła ilość testosteronu (nieznacznie),
- spadła ilość DHT (o 52,3%),
- spadła ilość kortyzolu (o 10,4%),
- wzrosła ilość estradiolu (o 35,8%),
- nieznacznie wzrosła ilość SHBG,
- spadła ilość CBG,
- spadła ilość albuminy.
Najbardziej martwi tutaj wzrost estradiolu – może się okazać, iż co prawda zawodnik rozwiązał problemy z prostatą czy łysieniem, za to odczuwa liczne skutki uboczne związane z ilością tkanki tłuszczowej, ginekomastią, ciśnieniem krwi czy retencji wodą. Odnotowano również spadek globuliny wiążącej kortykosteroidy (CBG) – to ta część globulin, z którą testosteron jest słabo związany.
U 40 kobiet po menopauzie, po 6 miesiącach podawania 5 mg finasterydu dziennie [13]:
- 22 odnotowały zdecydowaną poprawę hamowania łysienia androgenowego,
- 12 odnotowało średnią poprawę,
- 6 pań nie odnotowało poprawy.
Skutki uboczne stosowania finasterydu
Finasteryd – nie jest najlepszym wyborem, mogą wiązać się z jego używaniem poważne skutki uboczne. W jednym z badań Cauci i wsp. [2] z używaniem finasterydu powiązano długoterminowe skutki uboczne, nazwane wręcz syndromem po używaniu finasterydu (ang. post finasteride syndrome). Byli to długoterminowy użytkownicy proscaru – mediana wieku: 32 lata, mediana stosowania finasterydu: 360 dni, czas po jego odstawieniu: 1053 dni. Odnotowywano dyskomfort prącia, utratę wrażliwości moszny i jej dyskomfort, utratę włosów łonowych, zwiększoną gęstość spermy, mimowolne skurcze mięśni, utrata napięcia mięśni, zwiększenie wagi ciała oraz wysuszenie skóry.
U otyłych szczurów finasteryd wywoływał hiperinsulinemię oraz stłuszczenie wątroby, niezależnie czy dokonano na nich kastracji, czy nie były operowane [10]. Istnieją poważne przesłanki mówiące o tym, iż 5-alfa-reduktaza jest kluczowa nie tylko dla przemian testosteronu, ale wielu innych hormonów. Wykazano np. iż inhibicja 5-AR typu I jak i II (np. wskutek użycia dutasterydu) prowadzi do zmian w metabolizmie tłuszczów oraz wzrostu oporności insulinowej w wątrobie. Ponadto dutasteryd zmieniał ilość utlenionych kwasów tłuszczowych, mieszanych glicerofosfolipidów, estrów cholesterolu, sfingolipidów i ceramidów (oraz wielu innych związków) [11]. Finasteryd miał mniejszy wpływ na te parametry. Z kolei finasteryd zmieniał podatność metabolitów na insulinę, przed jego podaniem insulina regulowała 249 związków, po jego podaniu już tylko 132.
Obserwacje te są w zgodzie z powszechnie wymienianymi skutkami ubocznymi, opisywano [3]:
- dreszcze,
- zimne poty,
- zakłopotanie, dezorientację,
- zawroty głowy, omdlenia,
- mniejszą chęć na seks (nic dziwnego, skoro redukuje się poziom 5-alfa-DHT),
- niezdolność do posiadania lub podtrzymania erekcji,
- spadek wydolności seksualnej, pożądania, popędu itd.,
- bóle jąder,
- senność,
- niedociśnienie.
Rzadziej występowały [3]:
- obrzęk twarzy, ramion, dłoni, kończyn dolnych lub stopy,
- powiększenie piersi, ginekomastia,
- pokrzywka,
- swędząca skóra,
- przyrost masy ciała,
- zaczerwienienie skóry,
- wysypki,
- mrowienie rąk i/lub nóg,
- zmniejszona ilość nasienia,
- bóle głowy.
Zresztą, właśnie w związku z nasilonymi skutkami ubocznymi część autorów sugeruje równoczesną terapią 5-AR inhibitorem (np. finasteryd), a do tego taladafil (Np. cialis) u mężczyzn z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. BPN, benign prostatic hyperplasia) [7].
Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.
Referencje:
- https://bazalekow.mp.pl/leki/subst.html?id=312
- Cauci S1, Chiriacò G2, Cecchin E3, Toffoli G3, Xodo S4, Stinco G5, Trombetta C2. „Androgen Receptor (AR) Gene (CAG)n and (GGN)n Length Polymorphisms and Symptoms in Young Males With Long-Lasting Adverse Effects After Finasteride Use Against Androgenic Alopecia.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28024997
- https://www.drugs.com/sfx/propecia-side-effects.html
- Anna Dąbkowska-Huć, Piotr Skałba, Żaneta Kasilovskiene „Zaburzenia cielesno-płciowe w przypadkach deficytu 5-α-reduktazy” http://www.termedia.pl/Zaburzenia-cielesno-plciowe-w-przypadkach-deficytu-5-945-reduktazy,5,932,1,0.html
- Int J Immunopathol Pharmacol. 2012 Oct-Dec;25(4):1167-73. Comparitive effectiveness of finasteride vs Serenoa repens in male androgenetic alopecia: a two-year study. Rossi A, Mari E, Scarno M, Garelli V, Maxia C, Scali E, Iorio A, Carlesimo M. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23298508
- Efficacy of finasteride for treating patients with androgenetic alopecia who are pileous in other areas: A pilot study in Japan http://www.e-ijd.org/article.asp?issn=0019-5154;year=2014;volume=59;issue=2;spage=163;epage=165;aulast=Inadomi
- Olesovsky C1, Kapoor A2. “Evidence for the efficacy and safety of tadalafil and finasteride in combination for the treatment of lower urinary tract symptoms and erectile dysfunction in men with benign prostatic hyperplasia”. Ther Adv Urol. 2016 Aug;8(4):257-271. Epub 2016 May 26. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27928428
- Tomasz Szopiński1, Jakub Dobruch1, Piotr L. Chłosta1, 2, Andrzej Borówka1, 2 „Leczenie farmakologiczne łagodnego rozrostu stercza (BPH)” http://www.czytelniamedyczna.pl/3999,leczenie-farmakologiczne-lagodnego-rozrostu-stercza-bph.html
- William Llewellyn „Anabolics”
- Livingstone DE1, Barat P2, Di Rollo EM2, Rees GA2, Weldin BA2, Rog-Zielinska EA2, MacFarlane DP2, Walker BR2, Andrew R2. „5α-Reductase type 1 deficiency or inhibition predisposes to insulin resistance, hepatic steatosis, and liver fibrosis in rodents.” Diabetes. 2015 Feb;64(2):447-58. doi: 10.2337/db14-0249. Epub 2014 Sep 19. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25239636
- Jonathan M. Hazlehurst,* Andrei I. Oprescu,* Nikolaos Nikolaou, Riccardo Di Guida, Annabel E. K. Grinbergs, Nigel P. Davies, Robert B. Flintham, Matthew J. Armstrong, Angela E. Taylor, Beverly A. Hughes, Jinglei Yu, Leanne Hodson, Warwick B. Dunn, and Jeremy W. Tomlinsoncorresponding author “Dual-5α-Reductase Inhibition Promotes Hepatic Lipid Accumulation in Man” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4701851/
- Rita Upreti, Katherine A. Hughes, Dawn E. W. Livingstone, Calum D. Gray, Fiona C. Minns, David P. Macfarlane, Ian Marshall, Laurence H. Stewart, Brian R. Walker, and Ruth Andrew “5α-Reductase Type 1 Modulates Insulin Sensitivity in Men” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4207930/
- Oliveira-Soares R1, E Silva JM, Correia MP, André MC. “Finasteride 5 mg/day Treatment of Patterned Hair Loss in Normo-androgenetic Postmenopausal Women.” Int J Trichology. 2013 Jan;5(1):22-5. doi: 10.4103/0974-7753.114709. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23960392
- Tartagni MV1, Alrasheed H1, Damiani GR2, Montagnani M3, De Salvia MA4, De Pergola G4, Tartagni M4, Loverro G4. “Intermittent low-dose finasteride administration is effective for treatment of hirsutism in adolescent girls: a pilot study.” J Pediatr Adolesc Gynecol. 2014 Jun;27(3):161-5. doi: 10.1016/j.jpag.2013.09.010. Epub 2014 Feb 20. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24559619
- http://leki.urpl.gov.pl/files/29_Uronezyr_5mg_tabl_powl.pdf