Dutasteryd np. Avodart

(5α, 17β)-N-{2, 5 bis (trifluoromethyl) phenyl}-3-oxo-4-azaandrost-1-ene-17-carboxamide

Dostępność: dobra
Podrabiany: rzadko
Dla kobiet: rzadko stosowany, do terapii wypadania włosów [10]
Dla początkujących: tak
Dawkowanie:  0,5 mg dziennie
Skutki uboczne: średnie lub ciężkie
Okres półtrwania:  3-5 tygodni [1, 2]
Aktywność środka: wiele tygodni
Typowa długość cyklu: kilka tygodni, w medycynie wiele miesięcy
Zastosowanie: leczenie łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, w kulturystyce ograniczanie wpływu 5-αDHT
Aromatyzacja: nie
Sposób podawania: np. tabletki 0,5 mg
Wpływ na receptory β1: nie
Wpływ na receptory β2: nie
Wpływ na receptory β3: nie
Wpływ na receptory 5-HT: brak
Wpływ na układ HPTA: niewielki
Wpływ na prostatę: tak, niejednoznaczny, zależy od wieku i innych czynników
Wpływ na wątrobę: niewielki, może być groźny u osób z chorobami wątroby
Wpływ na oś GH-IGF-1: nie
Dawka śmiertelna: przy podawaniu na skórę LD50 u królika wynosi więcej niż 2 g/kg masy ciała [1]

Wprowadzenie – charakterystyka dutasterydu

Dutasteryd – to syntetyczny związek 4-azasteroidowy, będący swoistym kompetycyjnym inhibitorem 5-α-reduktazy steroidowej typu I i II. W kulturystyce znajduje swoje zastosowanie w przeciwdziałaniu łysieniu oraz zmianom w gruczole krokowym, występującym przy kuracji ponadfizjologicznymi dawkami np. testosteronu. W medycynie stosowany raczej do leczenia łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (rzadko sugeruje się leczenie łysienia androgenowego). Z badań wynika, iż dutasteryd jest bezpieczny dla układu krążenia, analiza dotyczyła 36 311 mężczyzn, którzy stosowali dutasteryd,  nie wykazano większego ryzyka zawału serca lub udaru mózgu w porównaniu do grupy finasterydu [7]. W badaniach na ochotnikach dutasteryd w bardzo wysokich dawkach 40 mg dziennie (przewyższających 80-krotnie terapeutyczną), w ciągu 7 dni okazał się bezpieczny. W badaniach klinicznych nawet 5 mg dutasterydu dziennie (10-krotna dawka lecznicza) przez 6 miesięcy nie spowodowała dodatkowych skutków ubocznych znanych dla dawki 0,5 mg dziennie [2].

U 26 zdrowych ochotników w ciągu 52 tygodni podawania dutasterydu (0,5 mg dziennie) nie odnotowano różnic w stosunku do grupy placebo pod względem wpływu na:

• SHBG,
• estradiol,
• LH,
• FSH,
• tyroksynę,
• DHEA.

Kinetyka: szczytowe stężenie w osoczu lek osiąga po 2-3 h. Biodostępność wynosi ok. 60% Przy podawaniu z pożywieniem maksymalne stężenie leku w osoczu jest zmniejszone o 10-15%. Dutasteryd łączy się z  albuminami oraz z α1-kwaśną glikoproteiną. Jest metabolizowany poprzez CYP3A4 oraz CYP3A5.

Dutasteryd tworzy metabolity:

• 4′-hydroxydutasteride (główny),
• 1,2-dihydrodutasteride (główny),
• 6-hydroxydutasteride (główny),
• 6,4′-dihydroxydutasteride,
• 15-hydroxydutasteride.

Dutasteryd jest wydalany z kałem. Średnio 5% (od 1 do 15%) jest wydalane w postaci niezmienionej, zaś 40% w postaci metabolitów (od 2 do 90%). W moczu znajduje się mniej niż 1% dawki.

Główne szlaki przemian wyglądają następująco:

Androstendion => CYP 19 => estron

Testosteron => CYP19 => estradiol (E2)

Testosteron => 5α-reduktaza  => androstanolon (5α-DHT lub DHT, dihydrotestosteron)

Możliwe jest też powstanie DHT z androstandionu:

Androstandion => 17B-HSD => androstanolon (5α-DHT lub DHT, dihydrotestosteron)

5α-reduktaza posiada dwa typy:

• Typ I występuje głównie na skórze, w tym głowy (w gruczołach łojowych) i wątrobie („Typ 1 został zidentyfikowany dzięki metodom immunohistochemicznym: w skórze poza narządami płciowymi, w wątrobie, w gruczołach łojowych, naskórku, gruczołach potowych, mieszkach włosowych, komórkach śródbłonka małych naczyń oraz komórkach Schwanna zmielinizowanych nerwów skórnych) [3]. Typ I odpowiada za 1/3 krążącego DHT,
• Typ II – znajduje się w prostacie, pęcherzykach nasiennych, najądrzu, mieszkach włosowych oraz w wątrobie (przyczynia się do powstawania 2/3 krążącego DHT).

Łysienie androgenowe dotyka bardzo często osoby sięgające po sterydy anaboliczno-androgenne – szczególnie pochodne DHT. Jedna z teorii mówi o tym, iż dzieje się tak wskutek miniaturyzacji mieszków włosowych.

Do środków, które mogą mieć wpływ na łysienie należą:

• trenbolone,
• anadrol, anapolon (oxymetholone),
• metanabol,
• masteron,
• halotestin (fluoxymesterone),
• primobolan,
• proviron.

W mniejszym stopniu:

• testosteron i jego różne rodzaje (np. sustanon/omnadren, enanthate),
• oral-turinabol,
• boldenone,
• nandrolone.

Do złych informacji należy fakt, iż wspomniany efekt jest indywidualny, możesz mieć problem z wypadaniem włosów nawet przy niewielkim „wspomaganiu” farmakologicznym (300-400 mg testosteronu na tydzień) lub przy środku, który jest względnie bezpieczny dla włosów. Druga zła informacja to fakt, iż wiele SAA nie podlega wpływowi np. inhibitorów 5-alfa reduktazy (np. dihydroboldenone, norclostebol acetate, oxymetholone, stenbolone, czyste DHT, mibolerone, dihydromethyltrienolone i inne) [4].

Dutasteryd –wpływ na poziom DHT

Dostępne są dwa leki będące kompetencyjnymi inhibitorami tego enzymu: finasteryd (hamuje 5α-reduktazę typu 2) oraz dutasteryd (hamuje 5α-reduktazę typu 1 i 2). Obydwa przyczyniają się do nasilenia apoptozy komórek stercza. Stosowanie finasterydu prowadzi do zmniejszenia stężenia DHT w surowicy i w sterczu o odpowiednio 70 i 85%, zaś w toku leczenia dutasterydem stężenie DHT w surowicy i w sterczu zmniejsza się o 95% [6].

Skutki uboczne stosowania dutasterydu

Istnieją poważne przesłanki mówiące o tym, iż 5-alfa-reduktaza jest kluczowa nie tylko dla przemian testosteronu, ale wielu innych hormonów. Wykazano np. iż inhibicja 5-AR typu I jak i II (np. wskutek użycia dutasterydu) prowadzi do zmian w metabolizmie tłuszczy oraz wzrostu oporności insulinowej w wątrobie. Ponadto dutasteryd zmieniał ilość utlenionych kwasów tłuszczowych, mieszanych glicerofosfolipidów, estrów cholesterolu, sfingolipidów i ceramidów (oraz wielu innych związków) [8]. Finasteryd miał mniejszy wpływ na te parametry. Z kolei finasteryd zmieniał podatność metabolitów na insulinę, przed jego podaniem insulina regulowała 249 związków, po jego podaniu już tylko 132.

Dutasteryd może powodować [2, 9]:

• niezdolność do posiadania lub podtrzymania erekcji (Roehrborn i wsp. opisywali problemy z erekcją u 7,3% mężczyzn, zmniejszone libido u 4,2% oraz zaburzenia ejakulacji u 2,2%, wskaźniki są podobne jak dla finasterydu) [9],
• mniejszą chęć na seks (nic dziwnego, skoro redukuje się poziom 5-alfa-DHT),
• problemy z ejakulacją,
• powiększenie piersi lub ich bolesność,
• nastroje depresyjne,
• raka prostaty, u mężczyzn w wieku 50-75 lat odnotowano niewielki wzrost ryzyka raka.

Rzadziej występują [2]:

• obrzęk twarzy, języka lub gardła,
• złuszczanie skóry,
• inne reakcje alergiczne.

Zresztą, właśnie w związku z nasilonymi skutkami ubocznymi część autorów sugeruje równoczesną terapią 5-AR inhibitorem, a do tego taladafil (np. cialis) u mężczyzn z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. BPN, benign prostatic hyperplasia).

Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek  informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.

Referencje:

1. http://ca.gsk.com/media/588688/avodart.pdf
2. https://www.drugs.com/pro/dutasteride-capsules.html
3. Anna Dąbkowska-Huć, Piotr Skałba, Żaneta Kasilovskiene „Zaburzenia cielesno-płciowe w przypadkach deficytu 5-α-reduktazy”  http://www.termedia.pl/Zaburzenia-cielesno-plciowe-w-przypadkach-deficytu-5-945-reduktazy,5,932,1,0.html
4. William Llewellyn „Anabolics”
5. Jonathan M. Hazlehurst,* Andrei I. Oprescu,* Nikolaos Nikolaou, Riccardo Di Guida, Annabel E. K. Grinbergs, Nigel P. Davies, Robert B. Flintham, Matthew J. Armstrong, Angela E. Taylor, Beverly A. Hughes, Jinglei Yu, Leanne Hodson, Warwick B. Dunn, and Jeremy W. Tomlinsoncorresponding author “Dual-5α-Reductase Inhibition Promotes Hepatic Lipid Accumulation in Man”  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4701851/
6. Tomasz Szopiński1, Jakub Dobruch1, Piotr L. Chłosta1, 2, Andrzej Borówka1, 2 „Leczenie farmakologiczne łagodnego rozrostu stercza (BPH)” http://www.czytelniamedyczna.pl/3999,leczenie-farmakologiczne-lagodnego-rozrostu-stercza-bph.html
7. Skeldon SC, Macdonald EM, Law MR, Huang A, Paterson JM, Mamdani MM, Juurlink D. The Cardiovascular Safety of Dutasteride. J Urol. 2016 Nov 16. pii: S0022-5347(16)31786-4. doi: 10.1016/j.juro.2016.11.082 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27866006
8. Hazlehurst JM1, Oprescu AI1, Nikolaou N1, Di Guida R1, Grinbergs AE1, Davies NP1, Flintham RB1, Armstrong MJ1, Taylor AE1, Hughes BA1, Yu J1, Hodson L1, Dunn WB1, Tomlinson JW1. J Clin Endocrinol Metab. 2016 Jan;101(1):103-13. doi: 10.1210/jc.2015-2928. Epub 2015 Nov 17 Dual-5α-Reductase Inhibition Promotes Hepatic Lipid Accumulation in Man. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26574953
9. Jason M. Hirshburg, MD, PhD,a Petra A. Kelsey, BS,b Chelsea A. Therrien, BS,b A. Carlo Gavino, MD,a and Jason S. Reichenberg, Mda “Adverse Effects and Safety of 5-alpha Reductase Inhibitors (Finasteride, Dutasteride): A Systematic Review”  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5023004/
10. Ids H Boersma1, Arnold P Oranje2, Ramon Grimalt3, Matilde Iorizzo4, Bianca M Piraccini5, Emiel H Verdonschot1 “The effectiveness of finasteride and dutasteride used for 3 years in women with androgenetic alopecia” http://www.ijdvl.com/article.asp?issn=0378-6323;year=2014;volume=80;issue=6;spage=521;epage=525;aulast=Boersma