CJC-1295

(D-Ala2,Gln8,Ala15,Leu27)-GRF amide)

Klasa: analog hGHRH (human growth hormone-releasing factor); czynnik uwalniający hormon wzrostu, analog GHRH.
Dostępność: dobra
Podrabiany: brak danych
Dla kobiet: tak
Dla początkujących: tak
Dawkowanie: 30-90 mcg/kg  masy ciała raz w tygodniu (dla 100 kg zawodnika od 3 do 9 mg CJC-1295 raz na tydzień; niektórzy sugerują znacznie niższe dawkowania ~ 2 mg w tygodniu)
Skutki uboczne: prawdopodobnie małe lub średnie
Okres półtrwania: 5,8-8,1 dnia [1,5]
Aktywność środka: wiele dni
Typowa długość cyklu: wiele tygodni
Sposób podawania: iniekcje podskórne
Zastosowanie: doping w sportach siłowych
Aromatyzacja: nie
Wpływ na receptory α1: brak
Wpływ na receptory α2: brak
Wpływ na receptory β1: brak
Wpływ na receptory β2: brak
Wpływ na receptory β3: brak
Wpływ na receptory 5-HT: brak
Wpływ na receptory D1: brak
Wpływ na receptory D2: brak
Wpływ na układ HPTA: nie
Wpływ na prostatę: nie
Wpływ na wątrobę: nie
Wpływ na oś GH-IGF-1: tak

CJC-1295  – to dość ciekawy środek z grupy GHRH.  Został zidentyfikowany w 2010 r. Zdecydowanie przewyższa np. tesamorelin bardzo długim okresem półtrwania. Dla tesamorelinu wynosi on ledwie 26 minut (dla osób zdrowych), dla CJC-1295 aż 5,8-8,1 dnia. Wbrew błędnym informacjom powielanym przez niektórych naukowców (Van Hout MC, Hearne E), CJC-1295 nie jest syntetycznym analogiem hormonu wzrostu, tylko analogiem GHRH (hormonu uwalniającego hormon wzrostu).

Do grupy analogów GHRH (hGRF) zaliczamy [3,4]:

• Geref (Sermorelin, GHRH 1-29),
• CJC-1293,
• CJC-1295,
• Egrifta (tesamorelin, tesamorelina),
• TH9507,
• hGHRH 1-44,
• MOD GRF 1-29,
• MR-356,
• MR-361,
• JI-38,
• MR-403,
• MR-367.

Historia GHRH zaczęła się już w 1984 roku, gdy Ling i wsp. wykryli iż hGHRF 1-44 może być przekształcony do hGRF 1-29 (sermorelinu), bez tracenia bioaktywności nowego związku do poziomu poniżej 50%.

GRF to termin oznaczający growth (hormone) releasing factor, czyli czynnik uwalniający hormon wzrostu. Jest to dokładnie to samo co analog GHRH (czasem określany jako GHRH 1-44). Z kolei pierwsza litera h oznacza, iż dotyczy on ludzi (ang. human growth hormone-releasing factor). Wszelkie GHRH są zabronione do używania u sportowców wg regulacji WADA.  CJC-1295 można bezpiecznie podawać w ilości 30-60 mcg/kg (dla 100 kg zawodnika od 3 do 6 mg CJC-1295 raz w tygodniu) [1]. Niektórzy sugerują podawać 1 mg, dwa razy w tygodniu (np. Bill Roberts). Środek posiada długi okres półtrwania (5,8-8,1 dnia), więc wystarczą 2 iniekcje tygodniowo.

Przy stosowaniu GHRP należałoby podać także któryś środek z grupy analogów GHRH, czyli czynników uwalniających hormon wzrostu (np. tesamorelina, TH9507; CJC-1295, MOD GRF 1-29, MR-356, MR-361, JI-38, MR-403, MR-367) [3].

Badania naukowe CJC-1295

W eksperymencie Ionescu M. i wsp. [5] mężczyznom w wieku 20-40 lat podawano pojedynczą dawkę CJC-1295 (60 lub 90 microg/kg masy ciała CJC-1295), co 20 minut pobierano próbkę krwi. To znaczy, iż dla osoby ważącej 90 kg podawano 5400 mcg (5,4 mg) lub 8100 mcg (8,1 mg) CJC-1295.

Wyniki? Po pojedynczej dawce CJC-1295:

• odnotowano 7,5 krotną zwyżkę poziomu bazowego hormonu wzrostu,
• całkowite wydzielanie hormonu wzrostu zwiększyło się o 46%, z kolei poziom IGF-1 o 45%.

W kolejnym badaniu Teichman SL. I wsp. [1] próby trwały 28 lub 49 dni. Uczestniczyły w nim zdrowe osoby w wieku 21-61 lat.

Po pojedynczej iniekcji CJC-1295 (30 lub 60 microg/kg masy ciała CJC-1295) odnotowano:

• średni 2-10 krotny wzrost stężenia hormonu wzrostu w osoczu na okres 6 dni,
• z kolei średnie stężenia IGF-1 w osoczu wzrosły od 1,5 do 3 razy na okres 9-11 dni,
• okres półtrwania CJC-1295 wynosi 5,8-8,1 dnia,
• po kilku iniekcjach CJC-1295 poziom IGF-1 pozostał podwyższony ponad wartości wyjściowe do 28 dni.

Środki z grupy GHRH oddziałują poprzez inne mechanizmy oraz synergistycznie razem z GHRP powodują znacznie silniejszy wyrzut GH oraz IGF-1.

Dobitnie pokazały to liczna badania naukowe m.in. eksperyment przeprowadzony przez Popovic V. i wsp. [2].

W jednym z badań podawano:

•        GHRH – hormon uwalniający hormon wzrostu (100 mcg, dożylnie),
•        GHRP-6 (90 mcg, dożylnie),
•        GHRH (hormon uwalniający hormon wzrostu) + GHRP-6.

Jaki był wpływ na hormon wzrostu?

• Po hormonie uwalniającym hormon wzrostu (GHRH) odnotowano wzrost ilości GH do poziomu 483,7 +/- 99,2,
• Po GHRP-6 do poziomu 1434,8 +/- 393,0,
• Po GHRH (hormon uwalniający hormon wzrostu) + GHRP-6 do poziomu 3 771,5 +/- 399,6!

To badanie dobitnie pokazuje, iż nie warto stosować peptydów uwalniających hormon wzrostu samodzielnie, bez podawania np. analogów GHRH (tesamorelina, TH9507; CJC-1295, MOD GRF 1-29, MR-356, MR-361, JI-38, MR-403, MR-367).

Skutki uboczne stosowania CJC-1295:

Niestety, brakuje informacji na ten temat, można podejrzewać, iż podobnie jak tesamorelin CJC-1295 może wywołać:

• miejscowe reakcje zapalne w miejscu wstrzyknięcia (rumień, świąd, podrażnienie, obrzęk),
• rzadko cukrzycę (!), antagonistyczny wpływ hormonu wzrostu na insulinę!
• hiperglikemię,
• bóle mięśni,
• sztywność mięśni,
• parestezje,
• nocne pocenie się,
• wysypkę.

Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek  informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.

Referencje:

1. Teichman SL1, Neale A, Lawrence B, Gagnon C, Castaigne JP, Frohman LA. “Prolonged stimulation of growth hormone (GH) and insulin-like growth factor I secretion by CJC-1295, a long-acting analog of GH-releasing hormone, in healthy adults”. J Clin Endocrinol Metab. 2006 Mar;91(3):799-805. Epub 2005 Dec 13. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16352683
2. Popovic V1, Damjanovic S, Micic D, Djurovic M, Dieguez C, Casanueva FF. „Blocked growth hormone-releasing peptide (GHRP-6)-induced GH secretion and absence of the synergic action of GHRP-6 plus GH-releasing hormone in patients with hypothalamopituitary disconnection: evidence that GHRP-6 main action is exerted at the hypothalamic level”. J Clin Endocrinol Metab. 1995 Mar;80(3):942-7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7883854
3. Xiangyang Xia, 1 Quanwei Tao, 2 Qunchao Ma, 3 , 4 Huiqiang Chen, 5 Jian’an Wang, 3 , 4 and Hong Yu Growth “Hormone-Releasing Hormone and Its Analogues: Significance for MSCs-Mediated Angiogenesis” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5059609/
4. Knoop A1, Thomas A1, Fichant E2, Delahaut P2, Schänzer W1, Thevis M3,4. “Qualitative identification of growth hormone-releasing hormones in human plasma by means of immunoaffinity purification and LC-HRMS/MS.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26879649
5. Ionescu M1, Frohman LA. “Pulsatile secretion of growth hormone (GH) persists during continuous stimulation by CJC-1295, a long-acting GH-releasing hormone analog.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17018654.