THG tetrahydrogestrinone

18a-Homo-pregna-4,9,11-trien-17b-ol-3-one

Dostępność: słaba
Podrabiany: średnio
Dla kobiet: tak
Dla początkujących: nie nadaje się
Dawkowanie:  zapewne do max 10 mg dziennie
Skutki uboczne: średnie
Zastosowanie:  masa, siła
Okres półtrwania: brak pewnych danych
Typowa długość cyklu: maksymalnie kilka tygodni
Aromatyzacja (wpływ na estrogeny): nie
Sposób podawania: tabletki, np. podjęzykowe
Wpływ na progesteron: silny
Wpływ na receptory glukortykoidów oraz mineralokortykoidów: tak
Toksyczny dla wątroby: tak

THG a „produkty dopingowe” BALCO

Tetrahydrogestrinone – jest typem niewykrywalnego dopingu stworzonego dla elitarnych sportowców w laboratorium BALCO. Jako jeden z wielu środków jest pochodną nandrolonu (w tej grupie jest legendarny trenbolone, ale także ethylestrenol czy norethandrolon). Założycielem BALCO był Victor Conte. THG nigdy nie był dopuszczony do obrotu. Pierwszy raz opisany dopiero w 2004 roku  [5]. Skandal wybuchł, gdy ktoś (jak się okazało trener Trevor Graham) anonimowo podrzucił strzykawkę z nieznaną substancją do Amerykańskiej Agencji Antydopingowej. THG był niewykrywalny metodą spektrometrii masowej – gdyż nie wiedziano o tej substancji. Szybko opracowano odpowiednie dane wejściowe do jej wykrywania. Wybuchł ogromny skandal!

W BALCO produkowano:

• THG (Tetrahydrogestrinon),
• „the cream” (mieszanka testosteronu oraz epitestosteronu),
• Norbolethone, genabol (znany jako “the clean”),
• desoxymethyltestosterone (DMT, MADOL).

W połowie 2002 roku dr Don Catlin wykrył, iż do obrotu wrócił gracz znany od kilkudziesięciu lat. Gdy sprawa laboratorium BALCO wyszła na jaw, pięć olimpijskich medali (z 2000 r. w Sydney) straciła Marion Jones, zdyskwalifikowano również kilku innych znanych lekkoatletów (m.in. Dwaina Chambersa, Tima Montgomery’ego i kulomiota C.J. Huntera). W 2004 roku w Atenach zdyskwalifikowano (za nieudolną próbę uniknięcia kontroli antydopingowej) greckiego mistrza olimpijskiego w Sydney (na 200 m) Kostasa Kenterisa i jego rodaczkę Ekaterini Thanou (wicemistrzyni z 2000 r. na 100 m). Niedługo potem okazało się, że oboje również byli klientami BALCO.

W skandal z używaniem np. genabolu zamieszana była także zawodniczka kolarstwa – Tammy Thomas. Zapłaciła za to wysoką cenę – obniżenie głosu, zarost na twarzy, dyskwalifikacja. Stosowała także testosteron. Jak donosi prasa, na goleniu twarzy w marcu 2002 roku złapał ją nawet kontroler USADA (amerykańskiej agencji antydopingowej).

Należy dodać, iż osoby zatrudnione w USADA/FDA w USA bardzo poważnie podchodzą do tematu nielegalnego wspomagania. Dowodem na to jest dogłębne, wieloletnie śledztwo w sprawie kolarzy, np. Lance’a Armstronga. Po wielu latach pozbawiono go wszystkich zwycięstw z Tour de France oraz na zawsze pozbawiono możliwości uczestnictwa w jakiejkolwiek rywalizacji sportowej (za uczestnictwo w rozbudowanym programie dopingowym). Z kolei sklepy z USA sprzedające „prohormony” – twardy doping w opakowaniach suplementów – niejednokrotnie otrzymały wielomilionowe kary, pojawiały się zarzuty, toczyły procesy, a wyroki dotknęły również producentów takich jak Tribravus Enterprises (w Kalifornii występowała pod nazwą IForce Nutrition). Dziesiątki listów ostrzegawczych od FDA oraz wezwań do wycofania produktów z rynku, złożenia wyjaśnień – otrzymał CEO chociażby Gaspari Nutrition, czyli sam Richard Gaspari (np. w sprawie DMAA, Novedexu XT, Super Pump, PlasmaJet itd.) [6].

Jak powstaje THG?

W BALCO odkopano stare projekty sterydów i wyprodukowano THG (Tetrahydrogestrinon) pod nazwą „The Clear”. THG powstaje w prostej reakcji katalitycznej (uwodornienie grupy etynylowej) jednego z progestagenów – gestrinonu (jest agonistą/antagonistą progesteronu, pochodną 19-nortestosteronu). Gestrinon ze względu na swoją budowę jest bliskim krewnym trenbolonu. Z powodu swojej budowy chemicznej – brak grupy metylowej C-19, a obecność 17-alfa etynylowej oraz redukcji tejże grupy –powinno stworzyć silny androgen. Co ciekawe, podmiana grupy 17-alfa-H grupą etynylową w popularnym nandrolonie decanoate (np. pod marką deca durabolin; 19-nortestosteron) tworzy noretisterone – steroid używany nadal w wielu środkach antykoncepcyjnych. Nandrolone naturalnie występuje w mięsie oraz wątrobie niedźwiedzi i koni, ale przekroczenie ilości wskazujących na użycie dopingu przez konsumpcję mięsa jest nieprawdopodobne. Stosowanie durabolinu w tuczu zwierząt jest surowo zakazane. Sam nandrolone również posiada aktywność progesteronową, jest to 19-nortestosteron. Do tej samej grupy środków zaliczamy również 19-norandrostenediol oraz 19-norandrostenedion – są to prekursory nandrolonu. W badaniach antydopingowych pań stosujących środki antykoncepcyjne zawierające tę substancję powstaje zamęt, gdyż w moczu wykazuje się podwyższone stężenie 19-NA (19-norandrosteronu). Jeżeli w analizie wykaże się metabolit noretisteronu – tetrahydronoretisteron, użycie nandrolonu nie miało miejsca.

THG posiada:

• grupę C17 etylową (chroni przy kontakcie z wątrobą),
• podwójne wiązania przy węglu 9 i 11 (znacznie zwiększają aktywność związku),
• grupę 18a-homo – która niesie za sobą wpływ na receptory progesteronu [5].

Nikt nie wie ile tysięcy osób  wspomagało się nielegalnie, krótki przegląd dopingowych wpadek kolarzy, ciężarowców, pływaków czy zawodników MMA nie powinien budzić optymizmu. W najlepszym razie okazywało się, iż po latach na szeregu niedozwolonych substancji wpadali najlepsi ciężarowcy na świecie, a niektórzy kolarze wiele lat procesowali się, starając się uniknąć kary (np. Lance Armstrong).

Pomimo obecności w THG grupy 17-alfa, która powinna zabezpieczyć steroid przy pierwszym przejściu i rozpadzie w wątrobie, instrukcje BALCO mówiły o stosowaniu tej substancji podjęzykowo.

THG a receptory androgenowe oraz MR, GR, PR

Jak dowiedli Friedel A i wsp. [1] tetrahydrogestrinon posiada dwukrotnie niższy potencjał regulacji ekspresji określonych genów związanych z receptorem androgenowym w porównaniu do dihydrotestosteronu. Substancje takie jak THG i DHT łączą się z określonymi receptorami jądrowymi, przekształcając je w określony czynnik transkrypcyjny. Niestety, THG łączy się z dużą siłą, ale nieselektywnie do receptora androgenowego, progesteronu, glukortykoidów oraz mineralokortykoidów. Najsilniej wiąże się z receptorami glukortyksteroidów. Z tym receptorem wiąże się m.in. kortyzol. U zdrowego człowieka powstaje ok. 15-60 mg kortyzolu (hydrokortyzonu) oraz 1-2 kortykosteronu dziennie [2]. Można domniemywać, że o ile THG nie ma wpływu na estrogeny, to przez wpływ na receptory glukortykoidów – może wywołać np. zatrzymanie sodu, wydalanie potasu z ustroju, działać przeciwzapalnie, immunosupresyjnie, może zwiększać rozpad białek w ustroju (pozyskiwanie glukozy z białek na potrzeby energetyczne ustroju), hamować reakcje zapalne. To wcale nie musi być korzystne dla sportowca. Ba, niektórzy naukowcy sugerują, iż THG może być rakotwórczy poprzez wpływ na receptor węglowodorów aromatycznych (AHR, aryl hydrocarbon receptor) [3].

Najprawdopodobniej poprzez wpływ taki sam jak mają dioksyny:

„Cząsteczki dioksyn mają podobną budowę do cząsteczek hormonów steroidowych, co sprawia, że głównym miejscem ich działania są tarczyca, gonady żeńskie i męskie, endometrium macicy oraz inne organy, w których są wytwarzane hormony steroidowe. Dioksyny mogą więc powodować zaburzenia gospodarki hormonalnej organizmu, np. poprzez indukcję receptora AhR. Oddziałują na syntezę, wydzielanie, transport  oraz na eliminację hormonów. Upośledzają również wiązanie hormonów z odpowiednim receptorem oraz  wpływają na procesy sprzężenia zwrotnego w osi podwzgórze–przysadka–gruczoł obwodowy [4]”.

Choć w przypadku dioksyn ich kancerogenny charakter wymaga potwierdzenia w dalszych badaniach, ale np. powodowanie insulinoporności czy bezpłodności ma silne poparcie w literaturze [4].

Czy doping nadal jest powszechny?

Największe bzdury, które wypisują w internecie w tym kontekście ludzie brzmią:

• „wszyscy biorą”- niestety, w dobie wieloletniego wykrywania długoletnich metabolitów to twierdzenie nie ma racji bytu. Do minimum skróciła się lista substancji, których można bezkarnie nadużywać. Wielu sportowców nie tylko podlega programowi paszportu biologicznego (notowane są najmniejsze odchylenia od normy np. parametrów hormonalnych, wskaźników fizjologicznych), ale też rutynowym testom przed, w trakcie, po, między zawodami. Twierdzenie to ma uzasadniać, dlaczego ktoś odnosi sukces, a ja nie. Niestety, kiedyś brali wszyscy, obecnie to często bardzo trudna i ryzykowna gra,
• Sterydy anaboliczno-androgenne, hormon wzrostu, insulina, beta mimetyki – bardzo często są stawiane w jednej grupie, a to nie to samo. Podobnie internetowa gawiedź mocno bulwersowała się stosowaniem przez np. Teresę Johaug maści z clostebolem – należy dodać, iż w tej formie jest to NIESKUTECZNA forma dopingu, dawka jest zbyt mała, podobnie to, iż kulturysta sięgnął po maść z metanabolem nie ma żadnego znaczenia, taka forma wspomagania  po prostu nie działa,

Typowe skutki uboczne stosowania THG:

• wirylizacja u kobiet,
• hepatotoksyczność, szczególnie jeśli stosuje się równocześnie metanabol, winstrol, oxymetholone (anapolon), oral turinabol, oxandrolone, R1881, superdrol, metyldienolone, 1-androsteron oraz inne „bezpieczne prohormony”; niebezpieczne jest również spożywanie alkoholu, innych leków mających wpływ na wątrobę,
• zmiana profilu lipidowego krwi (patrz w tekście),
• ginekomastia (progesteron),
• zahamowanie produkcji testosteronu w jądrach, zablokowanie osi HPTA, wpływ na LH i FSH,
• zwiększenie wagi ciała (także pośrednio poprzez retencję wody),
• zwiększenie libido (kwestia indywidualna, skorelowana m.in. z poziomem estrogenów),
• bezpłodność czasowa lub trwała,
• trądzik, tłusta cera,
• wypadanie włosów, łysienie (kwestia uwarunkowana genetycznie, skutek konwersji testosteronu do DHT).

Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek  informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.

Referencje:

1. Toxicol Lett. 2006 Jun 20;164(1):16-23. Epub 2005 Dec 13. “Tetrahydrogestrinone is a potent but unselective binding steroid and affects glucocorticoid signalling in the liver.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16356667
2. E. Mutschler “Farmakologia i toksykologia” WYD. III
3. Toxicol In Vitro. 2012 Oct;26(7):1129-33. doi: 10.1016/j.tiv.2012.05.009. Epub 2012 Jun 1. “The androgenic anabolic steroid tetrahydrogestrinone produces dioxin-like effects via the aryl hydrocarbon receptor.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22664790
4. Marta Słowińska, Maria Koter-Michalak, Bożena Bukowska  „Wpływ dioksyn na organizm człowieka – Badania epidemiologiczne” Uniwersytet Łódzki, Łódź  Katedra Biofizyki Skażeń Środowiska
5. William Llewellyn’s „ANABOLICS 9-th edition”.
6. http://www.fda.gov/ICECI/EnforcementActions/WarningLetters/2016/default.htm?Page=1