Noretandrolon np. Nilevar
17alpha-Ethyl-17beta-hydroxyestr-4-en-3-one
17a-ethyl-19-nortestosterone
Dostępność: znikoma
Podrabiany: średnio
Dla kobiet: w ostateczności, 5-10 mg do 4 tygodni
Dla początkujących: nie nadaje się
Dawkowanie: 20-40 mg dziennie
Skutki uboczne: średnie lub ciężkie zależne od dawki i stosowania innych substancji
Zastosowanie: masa, siła
Okres półtrwania: kilka godzin, ale brak pewnych danych
Typowa długość cyklu: do kilku tygodni
Aromatyzacja (wpływ na estrogeny): silny
Sposób podawania: najczęściej tabletki 5 lub 10 mg (niegdyś płyn, iniekcje)
Wpływ na progesteron: silny
Toksyczny dla wątroby: tak
Noretandrolon – charakterystyka
Noretandrolon – to dość łagodny pod względem androgennym i przeciętny pod względem anabolicznym preparat. Należy do rodziny 17β-hydroksy-17α-etyl steroidów. Pierwszy raz opisany w 1954 roku. Zsyntetyzowany w 1957 roku. Noretandrolon w formie iniekcyjnej został tak dawno wycofany z obrotu, iż mało kto jeszcze o tym pamięta. Szukano zastosowania tego sterydu anaboliczno-androgennego do leczenia osteoporozy, przyspieszania rekonwalescencji po operacjach, leczenia złamań, anoreksji, poparzeń, przy stanach niedożywienia itd. [1].
Noretandrolon jest bliskim krewnym nandrolonu (nortestosteronu). Niestety, o ile nandrolone jest dość łagodnym preparatem, nawet do wielomiesięcznego stosowania, noretandrolon może stanowić twardy orzech do zgryzienia nawet przy krótkim kontakcie. Klasyczny nandrolon (np. decanoate) wykazuje umiarkowane właściwości jeśli chodzi o aromatyzację (szacuje się iż tylko 20% potencjału testosteronu). Noretandrolon konwertuje do silnego 17-alfa-etylestradiolu, na domiar złego wykazuje aktywność i powinowactwo w stosunku do receptorów progesteronowych (kolejne, poważne skutki uboczne!).
Noretandrolon posiada silny wpływ na estrogeny, co może nieść za sobą bolesne skutki uboczne, np. retencję wody, ginekomastię, nadciśnienie, odkładanie tłuszczu.
Stosowany był do nielegalnego tuczenia zwierząt.
Metabolizm noretandrolonu:
Jest metabolizowany podobnie jak etylestrenol. Podlega redukcji przez 5-alfa i 5-beta-reduktazę, niestety brak danych o proporcji metabolitów. Podlega dalszej hydroksylacji na pozycji β grupy 17α-etylowej. Daje 3 główne metabolity.
Metabolity:
- 17α-etyl-5α-estran-3α-17β-diol,
- 17α-etyl-5β-estran-3α-17β-diol,
- metabolit tetrahydro bocznego łańcucha etylowego [2] (prawdopodobnie: 17α-etyl-5β-estrane-3α-17β,21-triol).
Jak widać, dwa pierwsze metabolity noretandrolonu u ludzi są takie same jak u bydła rzeźnego. Co więcej, są takie same dla orabolinu (ethylestrenolu) i norethandrolonu. Z kolei trzeci metabolit obu substancji różni się nieznacznie.
Typowe skutki uboczne stosowania noretandrolonu:
- wirylizacja u kobiet,
- hepatotoksyczność, szczególnie jeśli stosuje się równocześnie metanabol, winstrol, oxymetholone (anapolon), oral turinabol, oxandrolone, R1881, superdrol, metyldienolone, 1-androsteron oraz inne „bezpieczne prohormony”; niebezpieczne jest również spożywanie alkoholu, innych leków mających wpływ na wątrobę,
- zmiana profilu lipidowego krwi,
- retencja wody, obrzęki (szczególnie u osób w średnim wieku),
- nasilona konwersja do estrogenów (aromatyzacja), uwaga: zjawisko o wiele bardziej nasilone u mężczyzn w wieku powyżej 60 lat!
- zwiększenie się hematokrytu; uwaga: zjawisko o wiele bardziej nasilone u mężczyzn w wieku powyżej 60 lat!
- ginekomastia (jeśli zawodnik ma predyspozycje, nie stosuje środków do kontroli aromatyzacji; uwaga: z reguły nadmierna ilość estrogenów jest skorelowana z wybujałym poziomem prolaktyny – i jeden i drugi hormon może powodować ginekomastię!),
- zahamowanie produkcji testosteronu w jądrach, zablokowanie osi HPTA, wpływ na LH i FSH,
- zwiększenie wagi ciała (także pośrednio poprzez retencję wody),
- zwiększenie libido (kwestia indywidualna, skorelowana m.in. z poziomem estrogenów),
- bezpłodność czasowa lub trwała,
- trądzik, tłusta cera,
- wypadanie włosów, łysienie (kwestia uwarunkowana genetycznie, skutek konwersji testosteronu do DHT).
Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.
Referencje:
- William Llewellyn’s „ANABOLICS 9-th edition”.
- W. Schanzer “Metabolism of anabolic androgenic steroids”
