Orabolin, Orgabolin, Durabolin-O (ethylestrenol)

19-Nor-17alpha-pregn-4-en-17b-ol
17alpha-ethly-estr-4-en-17b-ol
delta 4-ethylestrenol

Dostępność: znikoma
Podrabiany: średnio
Dla kobiet: w ostateczności, 4-8 mg
Dla początkujących: nie nadaje się
Dawkowanie:  20-40 mg dziennie
Skutki uboczne: średnie lub ciężkie, zależne od dawki i stosowania innych substancji
Zastosowanie:  masa, siła
Okres półtrwania: kilka godzin, ale brak pewnych danych
Typowa długość cyklu: do kilku tygodni
Aromatyzacja (wpływ na estrogeny): słaby
Sposób podawania: najczęściej tabletki, np. po 2 mg, kiedyś również w płynie
Wpływ na progesteron: silny
Toksyczny dla wątroby: tak

Orabolin- charakterystyka, działanie antyzakrzepowe

Ethylestrenol –jest bliskim krewnym nandrolonu (nortestosteronu). Niestety, o ile nandrolone jest dość łagodnym preparatem, nawet do wielomiesięcznego stosowania, ethylestrenol to środek o zupełnie innych właściwościach. Pierwszy raz opisany w 1959 roku. Występował np. pod nazwami Maxibolin (w USA), Orabolin, Orgabolin oraz Durabolin-O na innych rynkach. Występował w tabletkach, ale także w płynie [1].

Orabolin był szeroko wykorzystywany w doświadczeniach np. na myszach czy szczurach – z miernym efektem. U pacjentów z nawracającą żylną chorobą zakrzepowo-zatorową orabolin okazał się skuteczny, choć powinno być odwrotnie [6]. Dlaczego? Gdyż w tej chorobie stosuje się leczenie przeciwzakrzepowe, a wszelkie SAA mają raczej działanie prozakrzepowe. Mechanizmem tłumaczącym działanie orabolinu może był wpływ tego związku na np. inhibitory typu 1, PAI-1 – które są czynnikiem hamującym fibrynolizę. Fibrynoliza stanowi w układzie hemostazy naturalną przeciwwagę dla procesu krzepnięcia krwi. Układ fibrynolityczny kontroluje ilość włóknika tworzonego z fibrynogenu w wyniku aktywacji krzepnięcia, usuwa niepotrzebną skrzeplinę i zapewnia utrzymanie płynności krwi [8,9].

Głównym inhibitorem aktywacji fibrynolizy jest inhibitor aktywatorów plazminogenu, pochodzący z komórek śródbłonkowych naczyń krwionośnych (inhibitor typu 1, PAI-1; ang. plasminogen activator inhibitor – 1). PAI-1 jest syntetyzowany w komórkach śródbłonka ściany naczynia krwionośnego, komórkach wątroby i mięśni gładkich naczyń krwionośnych, skąd uwalniany jest do osocza i macierzy zewnątrzkomórkowej (3); część puli PAI-1 pochodzi z ziarnistości płytek krwi, z których jest uwalniany w procesie sekrecji w czasie tworzenia skrzepu.

W badaniach sugeruje się, iż orabolin w dawce 8 mg dziennie zwiększa aktywność fibrynolityczną ścian naczyń, zaś w ciągu 3 miesięcy nie przynosi skutków ubocznych [7].

Nielegalny tucz w weterynarii: ethylestrenol oraz norethandrolon

W weterynarii orabolin był (jest?) stosowany do tuczenia zwierząt, jako nielegalny czynnik promujący wzrost (EES). Zresztą dokładnie to samo zastosowanie znalazł uprzednio opisywany norethandrolone. Z metabolizmu u zwierząt wynika, iż ethylestrenol jest przekształcany w norethandrolon. Z kolei norethandrolon przekształca się m.in. w 17alpha-ethyl-5beta-estrane-3alpha, 17beta-diol (EED). Tak więc zarówno po podaniu ethylestrenolu jak i norethandrolonu w moczu można oczekiwać tego samego metabolitu [5]. Sprawa nie jest zresztą nowa, gdyż wspólne metabolity znaleziono dla szeregu głównych substancji używanych w dopingu takich jak metylowany testosteron, mestanolone, methandrostenolone (metanabol), methandriol oraz oxymetholone (anapolon) [3,4].

Metabolizm orabolinu:

Jest metabolizowany podobnie jak norethandrolon. Podlega hydroksylacji przy C3.

Główne metabolity to:

• 17α-etyl-5α-estran-3α-17β-diol,
• 17α-etyl-5β-estran-3α-17β-diol,
• 17α-etyl-5ξ-estran-3α-17β,21triol.

Jak widać, dwa pierwsze metabolity orabolinu u ludzi są takie same jak u bydła rzeźnego. Co więcej, są takie same dla orabolinu i norethandrolonu. Z kolei trzeci metabolit obu substancji różni się nieznacznie.

Badania potwierdziły, iż orabolin jest wydalany w postaci sprzężonej, jako β-glukuronid. Odkryto również inne metabolity orabolinu, jednak wymagają one dalszych badań naukowych [1].

Geyer, Donike oraz Schanzer potwierdzili również, iż metabolizm orabolinu w ustroju daje również (w niewielkiej ilości):

• 3α-hydroxy-5α-estran-17-one (norandrosterone),
• 3α-hydroxy-5β -estran-17-one (noretiocholanolone),

które są niczym innym jak klasycznymi metabolitami nandrolonu/19-nortestosteronu (np. decanoate).

Typowe skutki uboczne stosowania orabolinu:

• wirylizacja u kobiet,
• hepatotoksyczność, szczególnie jeśli stosuje się równocześnie metanabol, winstrol, oxymetholone (anapolon), oral turinabol, oxandrolone, R1881, superdrol, metyldienolone, 1-androsteron oraz inne „bezpieczne prohormony”; niebezpieczne jest również spożywanie alkoholu, innych leków mających wpływ na wątrobę,
• zmiana profilu lipidowego krwi,
• ginekomastia (progesteron),
• zahamowanie produkcji testosteronu w jądrach, zablokowanie osi HPTA, wpływ na LH i FSH,
• zwiększenie wagi ciała (także pośrednio poprzez retencję wody),
• zwiększenie libido (kwestia indywidualna, skorelowana m.in. z poziomem estrogenów),
• bezpłodność czasowa lub trwała,
• trądzik, tłusta cera,
• wypadanie włosów, łysienie (kwestia uwarunkowana genetycznie, skutek konwersji testosteronu do DHT).

Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek  informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.

Referencje:

1. “Metabolism of anabolic androgenic steroids” W. Schanzer
2. William Llewellyn’s „ANABOLICS 9-th edition”.
3. J Anal Toxicol. 2008 Jun;32(5):387-91. “Detection of urinary metabolites common to structurally related 17alpha-alkyl anabolic steroids in horses and application to doping tests in racehorses: methandienone, methandriol, and oxymetholone.”
4. Masayuki Yamada, Sugako Aramaki, Masahiko Kurosawa, Koichi Saito, and Hiroyuki Nakazawa  “Detection of Urinary Metabolites Common to Structurally Related 17a-Alkyl Anabolic Steroids in Horses and Application to Doping Tests in Racehorses: Methandienone, Methandriol, and Oxymetholone”
5. Van Puymbroeck M1, Kuilman ME, Maas RF, Witkamp RF, Leyssens L, Van Miert AS, Hendriks L, Vanderzande D, Adriaensens P, Jacobs MP, Raus J. “17alpha-ethyl-5beta-estrane-3alpha, 17beta-diol, a biological marker for the abuse of norethandrolone and ethylestrenol in slaughter cattle”.
6. Acta Med Scand. 1981;209(1-2):45-9. “delta 4-ethylestrenol in recurrent deep venous thrombosis.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7193965
7. Br Med J. 1976 Sep 25;2(6038):729-31. “Effect of ethyloestrenol on fibrinolysis in the vessel wall.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/974570
8. Joanna Kołodziejczyk, Barbara Wachowicz „Rola układu fibrynolitycznego w progresji nowotworów)”. http://www.czytelniamedyczna.pl/3421,rola-ukladu-fibrynolitycznego-w-progresji-nowotworowa.html
9. „Porównanie leczenia przeciwkrzepliwego o małej i standardowej intensywności za pomocą warfaryny w długotrwałym zapobieganiu nawrotom żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej – badanie ELATE”