MK-677, ibutamoren, „L-163,191”

N-[1(R)-[1,2-dihydro-1-methylsulfonylspiro(3H-indole-3,4′-piper idin)-1′-yl]carbonyl-2-(phenylmethoxy)ethyl]-2-amino-2-methylpropanamide

Dostępność: dobra
Podrabiany: brak danych
Dla kobiet: tak
Dla początkujących: tak
Dawkowanie:  12,5 – 25 mg dziennie
Skutki uboczne: małe lub średnie, zależne od dawki i stosowania innych leków
Okres półtrwania: prawdopodobnie ok. 24 h
Aktywność środka: wiele godzin
Typowa długość cyklu: kilka tygodni
Zastosowanie: kulturystyka i sporty siłowe
Aromatyzacja: nie
Sposób podawania: doustnie
Wpływ na receptory β1: nie
Wpływ na receptory β2: nie
Wpływ na receptory β3: nie
Wpływ na receptory 5-HT: brak
Wpływ na układ HPTA: nie
Wpływ na prostatę: nie [2]
Wpływ na wątrobę: brak
Wpływ na oś GH-IGF-1: tak
Dawka śmiertelna: nieznana, środek dobrze tolerowany

MK-677 – wstępna charakterystyka

Wbrew błędnym opiniom i wpisom w sklepach internetowych, MK-677 nie jest preparatem z grupy SARM, nie ma wpływu na receptor androgenowy. Bardzo często do grupy SARM wrzucane są również środki takie jak GW-1516 czy AICAR – niestety, mają one zupełnie inny mechanizm działania. SARM to selektywne modulatory receptora androgenowego. Do tej grupy należą: Enobosarm (GTx-024, ostaryna/MK-2866 oraz S-22), LGD-4033, MK-0773, MK-3984, BMS-564929, GTx-007, S-4 czyli andaryna, LGD-12107, LGD-2226 oraz inne. Ich działanie polega na modulowaniu receptora androgenowego. Najprawdopodobniej producenci mylą środek o nazwie MK-0773 z mimikerem greliny, jakim jest ibutamoren (MK-677). MK-677 działa jak środki z grupy GHRP, ale ma inną budowę. Jest niepeptydowym preparatem zwiększającym wyrzut hormonu wzrostu. GHRP, jak sama nazwa wskazuje, to środki peptydowe.

Kolejna nieprawdziwa opinia rozpowszechniana przez ekspertów z for dyskusyjnych brzmi: „MK-677 zaczyna działać po 2-3 miesiącach”. Jest to z gruntu fałszywe stwierdzenie. W badaniach znaczące efekty działania MK-677 na IGF-1 czy GH odnotowywano już po kilku dniach, np. [3].

Kolejna nieprawdziwa opinia brzmi, iż środki zwiększające poziom GH i IGF-1 oraz SARM nie działają, tymczasem ich oddziaływanie na człowieka jest doskonale zobrazowane w badaniach naukowych. Jeżeli na kogoś nie działa preparat z grupy GHRP, niepeptydowy „booster” IGF-1 (np. MK-677) czy SARM – to znaczy, iż stosuje oszukany towar (firmy z „USA”), zbyt małe dawki lub nie ma genetyki do tego sportu. Na spory procent ludzi nie działa nawet zwykła kreatyna, przy rutynowym stosowaniu SAA również nie odnotowuje się efektów podawania testosteronu.

MK-677 – badania naukowe

W badaniach MK-677 w dawce 25 mg był w stanie zwiększyć hormon wzrostu o 97 ± 23% na okres 24 h (przynajmniej u osób w podeszłym wieku, z grupy 64-81 lat) [4]. Z kolei stężenie IGF-1 w osoczu wzrosło u tych osób aż o 53,3%, z poziomu 141 ± 21 μg/litr do zakresu normalnego dla młodych dorosłych (tj. 219 ± 21 μg/litr). Dawka 2 mg okazała się nieskuteczna.  Stwierdzono wzrost insulinoporności (glukoza na czczo wzrost z 5,4 ± 0,3 do 6,8± 0,4 mmol/litr) [4].

W kolejnym z badań J. Svensson  i wsp. [1] podawano placebo lub MK-677 24 otyłym mężczyznom w wieku 18-50 lat (w podsumowaniu podano podobny wiek, w treści badania 19-49 lat).

Przydzielono ich losowo na okres 8 tygodni do grup:

• MK-677 – 25 mg dziennie,
• placebo.

W grupie MK-677 byli to mężczyźni o średnim wzroście 176 cm i średniej wadze 99,3 kg. Wyjściowy poziom IGF-1 w osoczu wynosił 150,3 μg/L, z kolei IGFBP-3 2,8 mg/L.

Wyniki:

• poziom IGF-1 w osoczu zwiększył się o 40% w grupie MK-677,
• poziom białka wiążącego IGF-1 (IGFBP-3) również znacząco wzrósł,
• wzrósł poziom hormonu wzrostu oraz prolaktyny po pierwszej dawce, prolaktyna początkowo wzrosła do 737 mIU/L, później spadła do poziomu 358 mIU/L po 2 tygodniach oraz 372 mIU/L po 8 tygodniach,
• znacząco podniesiony poziom GH został utrzymany po 2 i 8 tygodniach, z kolei szczytowy poziom prolaktyny – nie,
• po pierwszej dawce wzrost hormonu wzrostu oraz prolaktyny był większy niż obserwowany po kolejnych dawkach MK-677,
• kortyzol w osoczu i w moczu nie wzrósł po 2 i 8 tygodniach w grupie MK-677,
• beztłuszczowa masa ciała wzrosła znacząco w grupie MK-677 (ustalono to metodą DXA/DEXA),
• całkowita ilość tłuszczu oraz tłuszczu trzewnego –nie odnotowano znaczących zmian w grupie MK-677,
• podstawowa przemiana materii wzrosła znacząco  w grupie MK-677, wyjściowo wynosiła mniej niż 1900 kcal dziennie, po 2 tygodniach osiągnęła znacznie ponad 2000 kcal, później odnotowano spadek PPM,
• nie zmieniły się ilości glukozy oraz poziom insuliny na czczo, doustny test obciążenia glukozą wykazał upośledzenie tolerancji glukozy po 2 i 8 tygodniach w grupie MK-677 (wpływ GH).

Waga i skład ciała w grupie MK-677:

• waga wzrosła z 99,3 do 102 kg w ciągu 8 tygodni, oznacza to przyrost 2,7 kg, czyli 1,35 kg miesięcznie (bardzo dobry wynik),
• beztłuszczowa masa ciała wzrosła o ok. 3 kg, czyli to jeszcze lepszy wynik, 1,5 kg miesięcznie,
• tłuszcz wisceralny zmniejszył się z poziomu 5,54 l do 5,32 l (co uznano za nieznaczące),
• wzrosła ilość zatrzymanego w ustroju azotu,
• wzrosła ilość zatrzymanego w ustroju potasu.

W kolejnym z badań Ralf Nass i wsp. [2]  podawno 25 mg doustnie MK-677 dziennie 65 osobom w wieku 60-81 lat przez rok.

Wyniki:

• znacząco wzrósł poziom IGF-1,
• znacząco wzrósł poziom hormonu wzrostu
• beztłuszczowa masa ciała wzrosła średnio o 1,1 kg, w grupie placebo spadła średnio o 0,5 kg,
• wewnątrzkomórkowa woda wzrost średnio o 0,8 kg w grupie MK-677 (spadek średnio o 1 kg w grupie placebo),
• tłuszcz wisceralny – bez zmian,
• całkowita ilość tkanki tłuszczowej – bez zmian,
• przyrost tłuszczu w kończynach wyniósł 1,1 kg w grupie MK-677 oraz 0,24 kg w grupie placebo,
• waga ciała wzrosła o 0,8 kg w grupie placebo i o 2,7 kg w grupie MK-677,
• poziom glukozy na czczo wzrósł o 0,3 mmol/L (5 mg/dL) w grupie MK-677,
• spadła tolerancja węglowodanów, wzrosła insulinoporność, zmniejszyła się wrażliwość tkanek na insulinę,
• najczęstszy odnotowany skutek uboczny dotyczył zwiększenia apetytu,
• odnotowano również niewielkie obrzęki nóg i ból mięśni,
• odnotowano spadek LDL o średnio 0,14 mmol/L (od -0,27 do -0,01) mmol/L (czyli średnio o 5,4 mg/dL),
• nie odnotowano różnic jeśli chodzi o cholesterol całkowity albo HDL,
• odnotowano nieznaczny wzrost kortyzolu o o średnio 47 nmol/L  (w zakresie 28 do 71 nmol/L), czyli 1,7 µg/dL (w zakresie od 1,0 do  2,6 µg/dL),
• MK-677 nieznacznie zmniejszył gęstość kości szyjki udowej,
• nie odnotowano wzrostu siły.

Najciekawsze badanie MG Murphy I wsp. [3] zostawiam na końcu: 8 zdrowych ochotników w wieku 24-39 lat ograniczyło podaż kalorii na czas 2 tygodni, restrykcja wynosiła 18 kcal/kg masy ciała dziennie (dla osoby 100 kg to podaż ledwie 1800 kcal dziennie, a więc głodowa racja). W ciągu ostatnich 7 dni dostawali doustnie 25 mg MK-677 lub placebo. W dniach 14-21 zastosowano okres wypłukiwania.

• w pierwszym tygodniu restrykcji kalorycznej (sama dieta) odnotowano straty azotu w obu grupach (-2,67 +/- 0,40 g/dziennie),
• w ciągu drugiego tygodnia, gdy podawano MK-677 bilans azotowy wzrósł o 0,31 +/- 0,21 g/dziennie w grupie MK-677, zaś spadł o 1,48 +/- 0,21 g/dziennie w grupie placebo,
• odnotowano pozytywny wpływ MK-677 na bilans azotowy,
• MK-677 wywołał po pierwszej dawce wzrost hormonu wzrostu do poziomu 55,9 +/- 31,7 mcg/L, a po tygodniu dawkowania do 22,6 +/- 9,3 mcg/L,
• w grupie placebo odnotowano wzrost do 9 mcg/L w pierwszym dniu oraz 7 mcg/L po tygodniu.
• po 7 dniowej restrykcji kalorii IGF-1 spadł z poziomu 232 +/- 25 do 186 +/- 19 ng/mL w grupie MK-677 oraz z 236 +/- 19 ng/mL do 174 +/- 23 w grupie placebo,
• gdy zaczęto podawać MK-677, IGF-1 wzrósł o 41,9% do poziomu 264 +/- 31 ng/mL (średnio, dla ostatnich 5 dniu kuracji), w grupie placebo poziom IGF-1 wynosił 188 +/- 19 ng/mL (a więc praktycznie się nie zmienił),
• nie odnotowano różnic pod względem ilości proteiny wiążącej IGF typu 2,
• białko wiążące IGF typu 3 wzrosło do poziomu 3273 +/- 330 ng/mL w grupie MK-677, zaś w grupie placebo wynosiło 2604 +/- 253 ng/mL,
• nie odnotowano wzrostu kortyzolu, ani prolaktyny w grupie MK-677 w porównaniu do grupy placebo.

Skutki uboczne stosowania MK-677:

• obrzęki,
• wzrost insulinooporności (niewielki).

Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek  informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.

Referencje:

1. J. Svensson  i wsp. “Two-Month Treatment of Obese Subjects with the Oral Growth Hormone (GH) Secretagogue MK-677 Increases GH Secretion, Fat-Free Mass, and Energy Expenditure” https://academic.oup.com/jcem/article-lookup/doi/10.1210/jcem.83.2.4539#
2. Ralf Nass, M.D.,1 Suzan S. Pezzoli, B.A.,1 Mary Clancy Oliveri, M.S.,1 James T. Patrie, M.S.,2 Frank E. Harrell, Jr., Ph.D.,1,3 Jody L. Clasey, Ph.D.,4 Steven B. Heymsfield, M.D.,5 Mark A. Bach, M.D.,5 Mary Lee Vance, M.D.,1 and Michael O. Thorner, M.B., B.S., D.Sc.1 “Effects of an Oral Ghrelin Mimetic on Body Composition and Clinical Outcomes in Healthy Older Adults: A Randomized, Controlled Trial”  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2757071/
3. MG Murphy, LM Plunkett, BJ Gertz, W He, J Wittreich, WM Polvino and DR Clemmons “MK-677, an orally active growth hormone secretagogue, reverses diet-induced catabolism.” The Journal of clinical endocrinology and metabolism, Feb 1998 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9467534
4. Roy G. Smith, Lex H. T. Van der Ploeg, Andrew D. Howard, Scott D. Feighner, Kang Cheng, Gerard J. Hickey, Matthew J. Wyvratt, Jr., Mike H. Fisher, Ravi P. Nargund, and Arthur A. Patchett “Peptidomimetic Regulation of Growth Hormone Secretion”  http://press.endocrine.org/doi/10.1210/edrv.18.5.0316#